Վերնագիրը փոխելու ժամանակը


2024-ի սեպտեմբերի 19-ի ամբողջ օրը հիշում եմ այս տարվա մի տեսանյութս՝ «Վերջին հաղթական Մայիսի 9-ը»: 2020-ին էի նկարել ստեփանակերտցի մի հրաշալի փոքրիկի պարը Հուշահամալիրում: 

«Վերջին հաղթական Մայիսի 9-ը»
Մտածում եմ՝ լավ, ինչո՞ւ եմ հատկապես դա հիշում: 88-ի Շարժումը դեռ մի կողմ, 1992-ից Արցախի լացն ու ուրախությունը կրող մարդ եմ, քի՞չ բան կա, որ հենց ա՛յդ դրվագը դուրս չի գալիս ուղեղիցս:

Ու երևի գտնում եմ պատասխանս, որ դա պահանջն է՝
Լույսի,
Չկոտրվելու,
Ինքս ինձ համոզելու,
Դեռ 1 տարվա վերքից ծիկրակող արյունը սրբելու,

Հավատալու, որ մի անգամ տեսածս հաղթանակը վերջինը չէ, անգամ եթե իմ աչքով չտեսնեմ:

Պահանջատերը ինչ-որ տեղ ներսումս է: Աստված նրան ու ինձ համբերություն տա:
Ու խելք:
Մի փոքր էլ՝ մոտեցնի «Վերջին..»-ը փոխելու ժամանակը:     




 

Comments